tracić na wadze

См. также в других словарях:

• tracić – stracić [spadać – spaść] na wadze — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmniejszać swój ciężar ciała, wagę; chudnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić na wadze po chorobie. Ktoś traci dzięki swojej diecie blisko kilogram na tydzień. Niepokojąco spaść na wadze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… …   Słownik języka polskiego

• schnąć — ndk Vc, schnąćnę, schnąćniesz, schnąćnij, schnął a. sechł, schła, schli 1. «stawać się suchym; suszyć się, wysychać» Bielizna schnie na sznurze. Gliniane garnki schną na słońcu. ∆ Bułka, chleb itp. schnie «bułka, chleb itp. czerstwieje» ∆ Schnie… …   Słownik języka polskiego

• chudnąć — ndk Vc, chudnąćnę, chudnąćniesz, chudnąćnij, chudł (chudnął), chudła, chudli «stawać się chudym, tracić na wadze; szczupleć, mizernieć» Chudnąć z głodu, z choroby, od złego jedzenia …   Słownik języka polskiego

• szczupleć — ndk III, szczuplećeję, szczuplećejesz, szczuplećej, szczuplećlał, szczuplećeli 1. «stawać się szczupłym, tracić na wadze; chudnąć» Nie miał apetytu i szczuplał coraz bardziej. 2. przestarz. «maleć, zmniejszać się; zmniejszać swoją liczebność»… …   Słownik języka polskiego

• chudnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, chudnąćnę, chudnąćnie, chudnąćnij, chudnąćdłem {{/stl 8}}– schudnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się chudszym, szczuplejszym; tracić na wadze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś zaczął chudnąć ze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• waga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wadze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru, działający na zasadzie dźwigni, odkształcenia sprężystego ciała stałego lub ciśnienia wytwarzanego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… …   Słownik języka polskiego

• grubieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, grubiećeję, grubiećeje, grubiećbiał, grubiećbieli {{/stl 8}}– zgrubieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się grubym, grubszym, zwiększać swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIIa, wysychaćam, wysychaća, wysychaćają {{/stl 8}}– wyschnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wysychaćschnę, wysychaćschnie, wysychaćschnij, wysychaćschnął || wysychaćsechł, wysychaćschła, wysychaćschli, wysychaćnięty {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• grubieć — ndk III, grubiećeję, grubiećejesz, grubiećej, grubiećbiał, grubiećbieli 1. «stawać się grubszym, zwiększać swoją objętość, rozrastać się; o człowieku: przybierać na wadze, tyć» Skorupa lodu grubieje. Chłopiec grubieje z dnia na dzień. 2. «stawać… …   Słownik języka polskiego